એક  શેઠના ત્યાં પુત્રનો જન્મ થતાં જ તે દેશમાં પડનારો બારવર્ષી દુકાળ દૂર થઇ ગયો, જ્યોતિષોઓની આગાહી ખોટી પડી, જ્યાં દુકાળના એંધાણ વર્તતા હતા, ત્યાં મૂશળધાર વરસાદ વરસ્યો. સમગ્ર પ્રજામાં આનંદ છવાઇ ગયો. જેથી શેઠ પુત્રનું નામ પણ આનંદ રાખ્યું હતું. આનંદના દિવસો યુવાનીમાં ખૂબ જ સુખ સાહ્યબીમાં પસાર થઇ રહ્યા હતા. એક વખત આનંદના પિતાને જ્ઞાની મુનીનો મેળાપ થયો. તેને તેના પુત્રના પુણ્યનું રહસ્ય પુછ્યું, મુનિએ કહ્યું તે તેના પૂર્વ ભવમાં એક ગુરૂદેવ દ્વારા લીધેલા નિયમના પાલનમાં દૃઢ રહ્યો અને તેની આરાધનાથી વિશિષ્ટ પુણ્ય ઉપાર્જન કર્યું હતું જેના કારણે તેને મળેલું સૌભાગ્ય અદ્ભુત હતું. પૂર્વભવમાં તો તે પ્રવરદેવ નામનો ભિખારી હતો. ઘેર ઘેર ભીખ માંગવા છતાં પુરતું મળતું નહોતું. કડવા શબ્દો સાંભળવા પડતા. ધIા ખાવા પડતા. ક્યારેક કોઇની લાતો પણ સહવી પડતી હતી.
એકવાર તે બિમાર થયો અને એક ઝાડ નીચે સુતો હતો ત્યારે ત્યાંથી એક મુનિ પસાર થઇ રહ્યા હતા. તેણે તે મુનિને સુખી થવાનો રસ્તો પૂછ્યો. તે મુનિએ જણાવ્યું `જગતનો આ સનાતન નિયમ છે કે પાપ કરવાથી દુઃખ મળે અને ધર્મ કરવાથી સુખ મળે' તારે જો સુખી થવું હોય તો ધર્મ કરવો જોઇએ. પાપ બંધાતું શક્યતઃ અટકાવવું જોઇએ.' તેણે કહ્યું, `ગુરૂદેવ! હું તો શું ધર્મ કરી શકું? હું તો ભીખારી છું., મારાથી શું થાય?

ગુરુદેવે કહ્યું, `સુખી થવું  હોય તો પણ ધર્મ જ કરાય, ભલે તું બીજો કોઇ ધર્મ ન કરી શકે, પણ આટલું તો કરી શકે ને? રોજ એક ધાન્ય સિવાય અન્ય ધાન્ય ખાવું નહિ. એક શાક સિવય બીજું શાક મળે તો તે લેતો નહિ. આ નિયમના પાલનથી તેની તબિયત પણ સુધરતી ગઇ.
આ વાત ત્યાંના રાજાને ખબર પડી અને તેને પ્રવરદેવના આ નિયમપાલન માટેના વર્તનથી નવાઇ લાગી, ભિખારીને તો જે આપો તે લઇ લે, ભિખારી કદી કોઇ ચીજ માટે ના ન કહે, પણ આ કોઇ નવાઇનો ભિખારી લાગે છે, ભુખ્યો હોવા છતાં, પેટને જરૂર હોવા છતાં ક્યારેક રોટલી વગેરે માટે તો ક્યારેક શાક માટે સામેથી આપે તો પણ ના પાડે છે. શું કારણ હશે?
એક દિવસ તેમણે પ્રવરદેવને જ પૂછી લીધું. તેણે તેના નિયમની જાણ કરી, ત્યારે પ્રવરદેવ પ્રત્યે તેને બહુમાન થયું, ભિખારી અવસ્થામાં પણ આ વ્યક્તિની અનાસક્તિ, નિઃસ્પૃહતા, નિયમપાલનની દૃઢતા વગેરે જોઇને તેની કદર કરવાનું મન થયું, તેમણે પોતાને ત્યાં નોકરીમાં રાખી લીધો. ધીરે ધીરે પ્રવરદેવ સંપત્તિમાન શેઠ બન્યો.
સાત માળની હવેલીમાં રહેવા જવાનું થયું તો ય પ્રવરદેવ પોતાની પ્રતિજ્ઞામાં જરા ય ઢીલો થતો નથી. દીકરાઓ વારંવાર અનેક વાનગીઓ વાપરવાનું કહે છતાં તે પોતાની પ્રતિજ્ઞાનો ભંગ કરવા તૈયાર થયો નહિ. જ્ઞાની મુનિનું અને તેમના દ્વારા અપાયેલા નિયમને તે નિરંતર સ્મરણ રાખતો અને દિકરાને કહેતો જે સીડી દ્વારા ઉપર ચડ્યો છું, તે સીડીને ઉપર ચઢી છોડી ન દેવાય!. ખાવાના દ્રવ્યોની મર્યાદા કરવાના પ્રભાવે આ પ્રવરદેવ મૃત્યુ પýાાત આ ભવમાં શેઠ આનંદ બન્યા, અને મહા સૌભાગ્યના સ્વામી બન્યા.